/lañg / nf anat. dil; (konuşulan) dil avaler sa languesusmak, dilini yutmak avoir la langue bien pendueçenesi düşük olmak avoir la langue trop longueağzında bakla ıslanmamak coup de languekara çalma; çekiştirme langue de terrecoğ. dil langue maternelleanadili langue mèreanadil langue morteölü dil langue vertehalk deyimleri; argo langue vivantekullanılan dil, modern dil prendre languekonuşmaya girişmek tirer la langue à qndilini çıkarmak